maandag 18 juli 2016

Helaas, dit zijn dan weer de mindere kaarten uit het leven om te maken.

Maar soms moet je ze helaas maken.Vorige week maandag belde een nicht me op met de mededeling dat de oudste zoon van een andere nicht helaas was overleden. Veel te kort mocht hij hier maar zijn met zijn 42 jaar. Net als zijn oma die hij helaas nooit heeft mogen kennen, ze zijn beide helaas maar 42 jaar mogen worden en zijn vader ook veel te vroeg van ons heen gegaan was net 50 jaar dat zijn toch geen leeftijden. Daarom wil ik nog even benadrukken, lieve mensen, voel je iets of denk je iets te voelen, ga naar de huisarts of ziekenhuis. Maar helaas voel je hartklachten niet altijd op tijd.

Rico rust zacht, jongen.

Dus vorige week, wat rouwkaarten gemaakt, een voor zijn zusje Nathalie, Niels en hun twee koters en een voor zijn moeder en Peter. De laatste daar heb ik een donatie in gedaan voor een aandenken aan haar zoon. Maar wilde er evengoed een mooie kaart bij maken.



Lieve groet en voor iedereen PLUK DE DAG,
Yvon...

1 opmerking:

  1. Wat droevig! Die met die pluisbloem vind ik heel mooi. Liefs Sarah

    BeantwoordenVerwijderen

Hoi, wat leuk dat je mijn blog hebt bezocht en een bericht achter hebt gelaten...

Liefs Yvon...