Een jaar met veel verdriet, maar ook veel mooie momenten.
Het verlies van mijn vader op 29 januari. Maar pap nu ben je weer samen met oôs mam, hoop dat jullie het daar goed samen hebben. Het verlies van mijn achterneef Ricardo (Rico) Termonen, die veel te vroeg van deze aardkloot is heen gegaan, wat is de wereld soms toch wreed. 42 jaar, dat zijn toch geen leeftijden om te sterven, maar helaas was dit de ware realiteit. En op 27 november nog Tante Truus de laatste van de familie Smolenaers.
Rust zacht lieve mensen en doe ze daar boven de groeten, zijn er inmiddels al behoorlijk wat daar boven, maar dan kunnen jullie mooi op ons neerkijken, hoe wij het doen in ons leven. XXX
Verder mocht ik de mooie leeftijd van 50 behalen, klein gevierd, maar ik weet waar Sarah de mosterd haalt, gewoon in de supermarkt, haha. Dit viel tussen mijn vader`s overlijden en zijn crematie in. Waren evengoed als ik erop terugkijk 15 mooie dagen van mijn leven, die ik koester. Net als de crematie die ik grotendeels zelf in elkaar draaide, gelukkig konden we nog samen dingen doorspreken zoals zijn prentje wat ik voor hem gemaakt had, muziek etc.
12 februari zijn we met het gezin naar het Vennenbos geweest een weekendje weg, dat was mijn verjaardag en tevens vierde we kerst, haha. Dit omdat Dylan en Natasha met kerst op Rhodos waren, bij Natasha`,s familie. Het had op zich wel wat, haha om kerst in februari te vieren.
Verder weer op scrapweekend geweest in maart met Maaike, Dorine en Karin, waar ik verrast werd door hun met een mooie doosje over mij (ja, je bent een scrapper of niet) en ene cadeaubon van eetcafé de Stoep in Meijel.
Een paar dagen naar Rosalien in Ellecom, waar ik enkele mooie dagen had met als grootste verrassing dat maaike voor de deur stond haha, jammer dat ze dat niet gefotografeerd heeft, ( dat gezicht van mij dan die stiekemerds) maar dat was wel heel mooi.
Dan in de augustus de badkamer verbouwing, (die voor 1/3 door mijn vader is betaald,een mooi aandenken aan hem en mijn moeder) nog net geen bloed, zweet en tranen al zaten vooral die laatste ons vaak hoog, want het leek te mooi voor woorden dat hij in 3 weken tijd klaar zou zijn. Met dank aan Niels de oudste van mijn zus en Johan, die het meeste werk samen verricht hebben, de tegels hebben we laten leggen, dat is vakwerk.
En de laatste zaterdag van week 3 wilde Johan en Niels de douchewand deur plaatsen en wat bleek die waren te hoog. We hadden van Grando Helmond een bouwtekening gekregen waarop een wand stond van 2 meter, dus die is 2 meter geworden en dan krijg je een wand en deur van 2.10 geleverd. Dat was even een flinke domper. Uiteindelijk staat deze nu een 5 weken ongeveer, heeft dus erg lang geduurd. Tel daarbij op dat de verkoper van Grando een radiator voor ons besteld had met te weinig capaciteit, dus ipv van een mooie antraciet buizen radiator hebben we uiteindelijk nu sinds een week of 2 een strakke radiator, waar ik nog niet aan gewend ben, dinsdag gaan we de handkoekbeugels ervoor ophalen bij Grando en hopelijk krijg ik dan een mooier beeld van onze badkamer. Ja hij is mooi, maar met deze strakke radiator die gelukkig wel de badkamer verwarmt is het landelijke er toch helaas wat uit gegaan wat ik er zo graag in terug wilde laten komen. Modern landelijk. OUD en NIEUW zoek de verschillen.
In september kwam Johan`s broer Wil over uit New Zealand, omdat vader licht aan dementeren is, dit waren zowel voor vader als zoon, mooie dierbare weken. Natuurlijk voor ons als familie ook zeer mooie weken, zoals eindelijk na 25 jaar je vader`s verjaardag weer meemaken. Deze weken heeft schoonvader ook veel goed gedaan.
Twee keer naar het theater geweest in november naar Boom like that (coverband van de Dire Straits), geweldige wat konden die gasten spelen, nog heerlijk staan swingen bij enkele nummers.
En in december met Amy nog naar Intouchables geweest met in de hoofdrol een voor mij favoriete acteur nl. de Limburgse Huub Stapel. Geweldig wat kan die man spelen, trouwens zijn mede spelers waren ook ontzettend goed, vol humor deze show.
Op kerstavond was op de Britse begraafplaats hier bij ons de straat een herdenking om bij alle graven 362 van de gesneuvelde Britse Militairen een kaarsje te branden, helaas was de wind een behoorlijke spelbreker, door diverse kaarsen weer uit te laten waaien. Maar het had iets deze mooie speciale avond om zo de onze strijders te gedenken op deze kerstavond.
Foto is genomen door Johan ter Horst van Nederweert 24.
Eerste kerstdag vierden we hier thuis met Amy en Dylan. Wat weer gezellig was met het berucht dobbelspel en natuurlijk de nodige cadeautjes. Amy verraste ons nog, ze had een bowlingbaan geregeld, Amy lieverd nog bedankt hiervoor, enorm genoten.
Helaas dit jaar niet zoveel creatief bezig geweest als ik zou willen, dus hoop dat ik in 2017 weer meer werk van mijn hand kan laten zien zowel op kaarten, scrap gebied en natuurlijk weer meer foto`s.
Als laatste wil ik nog even zeggen Bye, Bye 2016. op naar een mooie, creatief liefdevol 2017...
Liefs Yvon en tot 2017...
