Zo dag twee zit er inmiddels ook op merk dat ik nu toch wel op begin te raken (met die topconditie van mij) nee, ook mentaal is het zwaar, net als fysiek hoor. Vandaag eerste 3 kwartier fitnes gehad, begon 10 minuten op de hometrainer op je eigen niveau van de observatie (tja die was bij mij laag, maar dat weet ik wordt ook aan gewerkt want ik wil conditie opbouwen). Toen naar een andere zaal voor krachttraining en cardio weet dat cardio voor mij minder belastend is en ik het daardoor ook leuker vindt om te doen na 3 krachttrainingen ben ik dus overgestapt op cardio nog 10 minuten gelopen op de loopband, Tja toen was de tijd om. Moe maar voldaan.
Op naar maatschappelijk werk krijg je eerst in de eerste week 1x dan halverwege en op het eindpunt nog een keer maar heb je er behoefte aan dan kan je een afspraak maken. Moet zeggen dat ik van de maatschappelijk werkster zelfs een compliment kreeg wat me goed deed natuurlijk want ik sta op dit moment zo positief in het leven. 2012 heeft me een grijze dag tot nu toe opgeleverd terwijl 2011, zowat 11 maanden zwart waren en 1 maand wit (dus denk dat dit genoeg zegt) heb mijn masker ook laten vallen eerlijk gezegd, zeg nu eerlijk dat het niet gaat en draai er niet zo snel meer omheen. kortom ik zit echt lekker in mijn vel, zie weer heel veel positieve dingen i.p.v. alleen de donkere zijde. Heb nog geprobeerd hier een verklaring voor te vinden maar ik kan hem niet vinden. Denk dat 2012 gewoon mijn jaar wordt. Of dat het komt door de toen nog op handen zijn de revalidatie of minder stress toelaat ik zou het niet weten. Dus we hebben veel gepraat maar vooral over de leuke dingen o.a. mijn weekeinde weg komende vrijdag naar Zandvoort, mijn hobby scrapbooking (wat een grote uitlaatklep voor me is en dan zeker mijn project life) een klein beetje over andere dingen maar daar ga ik niets over uitweiden. Omdat het toch een openbaar blog is. Het laatste uur was voor Theo de psycholoog om te werken in het boek de pijn de baas maar we hebben alleen gepraat, gepraat en gepraat daarom ben ik nu mentaal ook zo op. Merk wel dat ik en nog iemand met FM hier verder in zijn (bedoel ik de acceptatie) dan de andere, maar ja FM en ik zijn al meer dan 16 jaar samen, dus geaccepteerd heb ik het wel dat ik veel dingen niet meer kan, maar daar ga ik aan werken kijken hoeveel ik weer op kan bouwen (zeker qua conditie) steeds 1 treetje per week hoger zien te komen sta ik eind april denk ik toch wel bijna of helemaal boven aan de trap.
Nou dinsdag mag ik weer heb net de rooster binnen waarom we dinsdag een kwartier eerder moeten beginnen dan gisteren weet ik niet maar het zei zo. Kijk er nu al naar uit maar eerste enkele dagen relax time in Zandvoort, Monique ik kom eraan.
Bedankt voor jullie lieve woorden op mijn vorige bericht doet me wel heel veel moet ik zeggen, Liefs Yvon
Super zeg dat je er allemaal zo positief over bent, kan me voorstellen dat het allemaal best zwaar is, lichamelijk en geestelijk. Maar met zo'n positieve instelling moet je toch een heel eind komen. Nu maar eerst genieten van je weekendje, veel plezier.
BeantwoordenVerwijderenPetje af, dat je met zoveel optimisme bent begonnen aan dit revalidatie-traject. Verstandig dat je je masker hebt laten vallen. Je "groot" houden kost zoveel energie achteraf. Die kun je wel beter besteden.... En dat die gesprekken energie slurpen heb ik van dichtbij ervaren. Mijn man is namelijk jaren terug met psychische klachten in de wao beland. Dat -er om heen draaien-
BeantwoordenVerwijderenis zó herkenbaar...
Veel sterkte met het vervolg.
Zo vandaag ook een vermoeiende dag lees ik. Geweldig hoor zoals je het allemaal doet.
BeantwoordenVerwijderenEn geniet van je weekendje weg. ;)
Groetjes Rosalien
Fijn om te lezen dat je het allemaal zo positief beleefd! Je komt er wel! Liefs Hetty
BeantwoordenVerwijderen