Mam, ut gemis, ut verdreêt werdtj neet minder,
het slieët neet det groët gemis van dîch.
Soms vroag ich mich aaf, waorum dîch,
vulste jônk met diën 65 jaor.
Waât is de wereldj toch vaak onierlek verdeltj.
Mer helaas alweer 13 jaor geleeje, strief stich plotseling.
Gein aafscheîd hebbe vae kunne neême van dîch.
Ineins waâs er stildje, vur altied.
Mam ich bliëf van dîch hoje.
Eur Von
Dit liedje werd op de crematie van mijn moeder gespeeld, omdat ze het een mooi liedje vond en denk dat ze stiekem Diana ook wel bewonderde, maar mijn moeder was voor mij die Engelse roos.
Liefs Yvon...
wat een mooie LO en wat een bijzonder gedicht, ik kan me voorstellen dat je haar nog dagelijks mist, en dat liedje, ja prachtig, kippenvel. Sterkte, ik denk aan je!
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte Yvon.
BeantwoordenVerwijderenxxxxMargo.
Blijft altijd een bijzondere (maar o zo pijnlijke) dag.... Mooi geschreven!
BeantwoordenVerwijderen