Long revalidatie, top 3 bij SU-per challenge en enkele boeken die ik gelezen heb de laatste weken

Zo, gisteren net voor de middag een telefoontje van Ciro gekregen, dat ik maandag al kan beginnen met de long revalidatie. Maar aangezien ik maandag een 24 uurs bloeddrukmeting heb, begin ik dus woensdag de 17de juli.
Eigenlijk moet ik alles even laten bezinken want het is ineens zo snel gegaan, misschien wel even te snel. moet er echt aan wennen. Vorig jaar bij de revalidatie overviel me al dat ik in februari terecht kon maar toen was ik vanaf juni 2011 al ermee bezig en nu gebeurd alles in 5 weken en kan ik al beginnen, dit omdat er gene wachttijd is op dit moment voor de long revalidatie. Och over een paar dagen ben ik eraan gewend en dan ga ik 3 dagen naar weert ziekenhuis om daar te starten met deze revalidatie. Alleen even wennen nu en bekomen van de schrik dat het zo snel gegaan is.

Natuurlijk probeer ik zoveel mogelijk mijn blog up to date houden met scrapsels, music is me, leesvoer en natuurlijk over de revalidatie.

Las net op het SU-per challenge blog dat ik met mijn wandelkaart in de top 3 sta yeah. De wandelkaart heeft genoeg spirit gegeven aan Amy en Dave want ze hebben de Kennedymars (80 KM ) uitgelopen, waar ik nog steeds super trots op ben, net als op deze SU-per badge.

Verder ga ik sinds vandaag wat boeken laten zien die ik gelezen heb, merk dat er wel animo voor is. Het meeste zijn waargebeurde boeken, een enkele keer een roman of zo maar dat komt zelden voor.
Begin met enkele boeken die ik de laattse 2 weken heb gelezen.

* De eerste twee zijn van Barbara Muller en ze zijn ook los van elkaar te lezen, maar ik heb dus eerst nummer 1 gelezen en toen nummer 2 besteld toen ik zag dat het twee delen waren. Als het goed is komt dit voorjaar boek nummer 3 uit, wat hopelijk net zo fijn te lezen is als deze twee. Het zijn beide autobiografische boeken op een hele mooie manier geschreven.

De babyplanner gaat over Barbara die grote moeite heeft om zwanger te raken als ze de man van haar leven heeft ontmoet.

Omschrijving: Barbara heeft als weddingplanner de leukste baan van de wereld. Haar leven bestaat uit feesten met haar vriendinnen Kate en Lisa, geld verdienen, heel veel kleren kopen en uitgaan. Wanneer haar oppervlakkige leven aan haar gaat knagen, besluit ze haar relatie te verbreken en alleen op wereldreis te gaan. Als ze (geheel onverwacht) zwanger blijkt te zijn moet ze ingrijpende keuzes maken.

Vier jaar later ontmoet Barbara haar grote liefde Max en wil ze niets liever dan met hem een kindje krijgen. Maar Max draagt al jaren een geheim met zich mee. Hij blijkt verminderd vruchtbaar en dat heeft grote gevolgen voor Barbara´s verlangen. Ze komt terecht in een wereld van talloze ziekenhuisbezoeken, naalden en gruwelhormonen. Lukt het Barbara om dit zware traject door te zetten en haar droom te verwezenlijken?

De babyplanner is een waargebeurd en ontroerende verhaal van een sterke jonge vrouw die op een paradoxale manier kennismaakt met het thema vruchtbaarheid.

* Boek 2 ook van Barbara Muller, heet omarm me, ook op dezelfde humoristische en ontroerende wijze geschreven als haar eerste boek.

Omarm me gaat over kinderen in nood en de kinderbescherming, dit boek greep me nog meer aan dan deel1 ook vanwege het kinderleed wat er in beschreven wordt. Maar ook dit boek is toch weer grappig en aangrijpend geschreven. Ook hiervan een korte beschrijving.

Barbara heeft alles wat haar hart begeert: de leukste vriendinnen van de wereld, een man die ze nooit meer inruilt en een kinderwens die eindelijk in vervulling is gegaan. Toch heeft ze een groot probleem: ze kan niet tegen kinderleed en wil er ook niets over lezen of horen. Op een dag realiseert ze zich dat ze in plaats van ervoor weg te kijken ook actie kan ondernemen. Ze solliciteert bij de Raad voor de Kinderbescherming en heeft maar een ambitie: de wachtlijsten zo snel mogelijk wegwerken. Maar niet alle nieuwe collega's stellen haar voortvarende aanpak op prijs. Procedures lijken belangrijker dan de kinderen in nood. Wanneer ze te maken krijgt met een zaak die haar heel persoonlijk aangrijpt komt het tot een confrontatie.

* Je ogen verraden je, is mijn derde boek wat ik pas heb gelezen.Dit boek is geschreven door Steven van der Hoeven en is autobiografisch, die redacteur is en werkt bij Feijenoord. soms is het wat lastig om te lezen kon er in het begin moeilijk inkomen, maar gaandeweg ging dat steeds beter.

Steven van der Hoeven groeit op als een na jongste in een christelijk gezin van acht kinderen. Twee keer per jaar is hij aan de beurt voor een verwenweek en mag hij kiezen wat er s avonds op tafel komt.

Zijn moeder verdeelt haar aandacht zo goed en zo kwaad als het kan, maar het blijft voor iedereen in het uit zijn voegen barstende rijtjeshuis vechten om een plek. Uiteindelijk biedt een vriend van de familie uitkomst voor de twaalfjarige Steven, juist als hij aan de middelbare school begint. Wat begint als een toevluchtsoord voor exclusieve aandacht, ontaardt in een ongezonde relatie. Met verstrekkende gevolgen.

Het is een minutieus verslag van de planmatige manier waarop een 12-jarige jongen tot zijn 15e jaar wordt misbruikt door zijn sporttrainer. Het wordt voelbaar waarom de jongen er niet in slaagt het misbruik te doorbreken. Zelfs als de dader bekent en ook andere jongens misbruikt blijkt te hebben, kan hij er niet over praten. Jaren van eenzaamheid, isolement en depressie volgen, waarbij hij zich op de been houdt met bier en softdrugs, tot zijn lichaam breekt en hij zich voorzichtig begint te uiten. Het herstel duurt zes jaar en vergt drie intensieve therapieën. Uit het nawoord wordt duidelijk dat de dader een recidivist is die, zelfs onder behandeling, zijn misbruikpraktijken gewoon doorzet. Het is een indrukwekkende geschiedenis. Door de manier van vertellen - het soms haast emotieloze feitelijke relaas - raken de details de lezer des te harder. Dat maakt het boek tevens uniek in vergelijking met andere waargebeurde misbruikverhalen. Een boek voor een breed publiek, dat vooral gelezen zou moeten worden in de wereld van de sport.

Je ogen verraden je is een eerlijk opgeschreven en onthutsend waargebeurd verhaal over een onderwerp waar een taboe op rust.

* Heb ook een zeer luchtig boek gelezen afgelopen week, geschreven door Ilja Gort. Bekend van vele 

andere boeken die eigenlijk allemaal over zijn passie gaan "wijn". Waarvan ik er inmiddels ook al 3 van heb gelezen en dan deze laatste. Ze worden allemaal met een Franse slag geschreven met veel foto`s en makkelijk leesbaar. Het eerste boek was "Leven als Gort in Frankrijk", toen "Ik slurp dus ik ben" en boek nummer 3 is Slurp"". Deze week heb ik dus "Chateau Slurp" uitgelezen. Wat ik eerlijk gezegd wat saaier vond dan de voorgaande 3 of het komt omdat het toch steeds over wijn gaat. Maar alleen de foto`s zijn al de moeite waard om dit boek eens te lenen.

Beschrijving van Chateau Slurp. 

In Chateau Slurp onthult Ilja Gort hoe je een wijnchateau in de vaart houdt. Toen 18 jaar geleden zijn droom werkelijkheid werd, had hij gelukkig nog geen idee wat er allemaal komt kijken bij het runnen van een wijnkasteel. Een druif heb je niet zomaar in een fles. Oogsten die dreigen te mislukken, vaten die ontploffen, wijn die te lekker is etc. En wat is in hemelsnaam een Vendanges Vertes?

Inmiddels heeft hij een bloeiend wijnbedrijf neergezet met wijnen die prijzen winnen, de winkel uitvliegen en werkt hij samen met de beste wijnmakers ter wereld. Dit boek is het relaas van zijn dagelijks leven op zijn Franse wijnkasteel, waar hij leeft ‘als Gort in Frankrijk’. 

ik zou je aanraden als je een boek van Ilja gaat lezen om te beginnen met Leven als Gort in Frankrijk, zo begin je een beetje bij het begin. Trouwens als je deze wijn liever zou willen proberen dat kan ook in Nederland.  Want zijn wijn is ook te koop in Nederland onder de naam "tulipe" en verkrijgbaar bij Albert Heijn.

Al deze boeken heb ik geleend bij de bibliotheek van Nederweert, soms moet je ze reserveren maar dat is gratis dus dat scheelt weer alleen soms wat wachttijd.

Veel leesplezier en Groetjes Yvon...