Groen licht

yes vanmiddag kwam de post en ik krijg taxi vergoeding dus kan ik de revalidatie door laten gaan. ben super blij want dit was dus nog de enigste hobbel die genomen moest worden. in week 41 en 42 krijg ik eerst observatie en daarna wordt er een behandelplan opgesteld zodat ik aan mezelf kan werken, al haal ik maar
5% meer winst uit mijn leven dat neem ik dan toch mooi mee de revalidatie zal minimaal 10 weken en dan 3 dagen in de week duren dus ik kan mijn borst nat maken maar ben er klaar voor.

In het boek wat bij deze revalidatie hoort "de pijn de baas" staat in het voorwoord een patiënt die zegt voor de revalidatie stond ik op met de gedachte; hemel weer zo`n lange, pijnlijke dag. Ik wou dat het maar weer avond was.'s avonds in bed dacht ik; hemel weer zo`n lange pijnlijke nacht, ik wou dat het maar weer morgen was. Dit is geen leven. Ik wil zo absoluut niet oud worden (DEZE GEDACHTE HEB IK DUS VAAK OOK IK ZIE ER TEGENOP OM NAAR BED TE GAAN MAAR OOK OM OP TE STAAN daarom slik ik geregeld ene spierverslapper zodat mijn spieren ontspannen waardoor ik iets minder pijn heb) patiënt verteld dan verder, Nu slaap ik weer redelijk, als ik opsta heb ik er weer zin in. Ik wil graag oud worden. dat ik weer oud wil worden is voor mij het grootste winstpunt van de cursus
EIGENLIJK DENK IK DUS HETZELFDE HEB AL VANAF IK FM HEB ZONDER DE ARTROSE EN ASTMA ERBIJ ALTIJD GEZEGD IN DIT LICHAAM WIL IK NIET OUD WORDEN DUS WIE WEET ZEG IK HIERNA WEL NET ALS DEZE PATIËNT IK WIL OUD WORDEN WAT IK WEL HOOP wil met deze tekst niemand kwetsen maar zo denk ik al bijna 15 jaar over mijn lichaam als ik ergens heen ga ben ik meestal de vrolijke pias maar sta dan stijf van de pijnstillers wat de meeste niet weten die neem ik thuis bijna niet in ivm gewenning ervan en zet thuis vaak mijn masker op er zijn maar ene paar mensen die daar doorheen prikken

Dit gedicht heb ik trouwens een jaar of 10 (denk ik) geleden geschreven maar is op veel mensen van toepassing met lichamelijke of geestelijke pijn.

Pijn 

Iedere dag leven met pijn, het kan heel moeilijk zijn.

Voor een buitenstaander klinkt het raar,

de ene dag is goed de andere naar.

De onmacht komt je dan tegen,

je kunt het niet zomaar aan de kant vegen. 

Er mee leren omgaan is iets moeilijk`s in het leven,

voor jezelf maar ook voor je naaste je doet het niet even.

Maar na een lange tijd is het dan gelukt,

je positieve zin wordt weer benadrukt. 

YvHD